ممنون از مهربانیت، ممنون از دعایت

ما می‌نویسیم و می‌خوانیم و نگاه می‌کنیم

و بی‌حرفی می‌خندیم و ذوق می‌کنیم و دلتنگ می‌شویم

و همچنان منتظریم.

عَجَب اُعجوبه‌های عجیبِ تعجّب برانگیزی هستیم ما دو نفر.

 

بیا اندکی قدم بزنیم در جایی دور، کنده از خاک، و به روحمان کمی غذا بدهیم آنطور که باید.

اَللّهم استَفرِغ اَیّامنا فی ما خَلقتَنا لَه.

 

راستی یادم رفت بگویم که نامت ماه‌هاست در کنارِ باقیِ اذکار، ورد لبم شده است.