می نویسم
که نماند در دلم
که بماند در قلمم.
چندم به سر دوانی پرگاروار گردت؟
سرگشته ام ولیکن پای استوار دارم!
|
من‌نوشته
.انسان جز آنچه می‌دهد، چیزی نداردبایگانی
آخرین مطالب
- ۹۵/۱۱/۰۵کرمان دل عالم است و ما اهل دلیم
- ۹۵/۱۱/۰۳فکر هر کس به قدر همّت اوست ...
- ۹۵/۱۰/۱۶Hope and other parties …
- ۹۵/۱۰/۰۵زُقاق 56
- ۹۵/۰۹/۲۷جوجه ها را آخر پاییز می‌شمارند؟
- ۹۵/۰۹/۲۴کاش ذوق نوشتن متنی درخور داشتم ...
- ۹۵/۰۹/۱۷زندگی را بی واسطه بخند ...
- ۹۵/۰۹/۱۵حتما که نباید طومار بنویسم!
- ۹۵/۰۹/۰۴یک دست جام باده و یک دست زلف یار
- ۹۵/۰۹/۰۲اینجا همش باهاره ...