مکالمات درونی (مَن عَشِقَ و کَتِمَ و عَفّ ثُم ماتَ ماتَ شَهیداً)
دوشنبه, ۳ اسفند ۱۳۹۴، ۰۴:۳۴ ب.ظ
- همه از برای خود او بود، تام و تمام
+ حتّی وفایت؟
- حتّی جفایم
+ از کی؟
- از ابتدای عشق، از ابتدای شعر
+ پس عاشق را چه شد؟
- ماند، سهمش فراموشی بود؛ یا علی گفت و عاشق‌تر شد.
تو مپندار که مجنون سر خود مجنون شد
از سمک تا به سماکش کشش لیلی برد
پ.ن: می‌گفت عاشق دارای مایه و ماده و آتش زیر خاکستری‌ست که دنبال بهانه و موضوع می‌گردد، خواه ایّام فاطمیّه باشد یا 13 رجب، 21 بهمن باشد یا 10 شهریور.
س ین
