مراقب پنجرههای دلت باش. دلی که نور نداشته باشد، هوا نداشته باشد، آسمان نداسته باشد، دل نیست؛ متروییست برای عبور و مرور دیگران. محبت از جنس جرم یا انرژی نیست، که وجود نیاید و تنها منتقل یا تبدیل شود. دل زایاست. محبت در دل متولد شده و از قلبی به قلب دیگر منتقل و از شکلی به شکل دیگر تبدیل میشود. محبت میوهی دل است، نور میخواهد و مراقبت؛ و نوبرانه آن عشق است، کمیاب، گذرا و ارزشمند.
اگر در قعر چاهی گرفتار شدی، و در تاریکیِ مطلق محبوس، تسلیم ناامیدی مَشو. بدان که خدای یوسف خدای تو نیز هست. اما از آن مهمتر اینکه، زمانی که طنابِ نجات را مقابل دیدگانت آویز دیدی، به آن چنگ بزن ولی دل مبند؛ صاحب طناب را دریاب. او که آن بالاست، حتما طنابهای دیگری هم دارد، فتذکر.
فَمَن یَکفُر بِالطّاغوت و یُؤمِن بِالله فَقد اِستَمسَکَ بِالعُروَه الوُثقی ...
+ چند روزی هست که فرصت نکردم بخوانمتان، آی میس یو هارد
++ امروز تعدادی از سلولهام عمرشونو دادن به شما، دعا کنید فردا هم کمخوابی رو طاقت بیارم.